1Ç 0102.2-7219, Tucana takımyıldızında yaklaşık 202 bin ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır.  Nesne, 1981’de NASA’nın Einstein Gözlemevi tarafından Küçük Macellan Bulutu’nun araştırılması sırasında keşfedilmişti. Purdue Üniversitesi gökbilimcileri John Banovetz ve Danny Milisavljevic ve meslektaşları, Hubble tarafından alınan arşiv görüntülerini dedektif gibi inceleyerek 19 yıla yayılan görünür ışık gözlemlerini analiz ettiler.

Araştırmacılar, süpernova patlamasıyla fırlayan 45 kurbağa yavrusu benzeri şeklindeki, oksijen bakımından zengin ejekta kümelerinin hızlarını ölçtüler. Dr. Milisavljevic, “Önceki bir çalışmada elde edilmiş, Hubble’daki iki farklı kamera ile yıllar arayla alınan görüntüleri karşılaştırdık: Kullanılan ekipman Geniş Alan Gezegen Kamera 2 (WFC2) ve Araştırmalar için Gelişmiş Kamera (ACS) idi.”

“Ancak bizim çalışmamız, aynı kamera olan ACS ile alınan verileri karşılaştırarak mukayese imkanını çok daha sağlam hale getirdi; dolayısıyla düğüm benzeri oluşumları aynı enstrümanı kullanarak izlemek çok daha kolay oluyordu” dedi.

Doğru bir patlama yaşını hesaplamak için bilim insanları, en hızlı hareket eden 22 ejekta kümesini bir başka deyişle düğümünü seçtiler. Bu hedeflerin yıldızlararası malzemeden geçerek yavaşlatılma ihtimalinin en düşük olduğunu belirlediler. Daha sonra düğümlerin hareketini geriye doğru izlediler ve ejekta bir noktada birleştiğinden patlama bölgesini belirlediler.

Bunu öğrendikten sonra, hızlı düğümlerin patlama merkezinden mevcut konumlarına gitmesinin ne kadar sürdüğünü hesaplayabilirlerdi. Tahminlerine göre, patlamadan gelen ışık Dünya’ya 1.738 yıl önce, Roma İmparatorluğu’nun yıkılışı sırasında geldi. Bununla birlikte, süpernova yalnızca Dünya’nın güney yarım küresinde yaşayanlar tarafından görülebiliyordu. Ne yazık ki, bu devasa olayın bilinen hiçbir kaydı yoktur.

Çalışma ekibi ayrıca patlamadan fırlayan şüpheli bir nötron yıldızının hızını da ölçtüler. Onların tahminlerine göre, yıldız şu andaki mevcut konumuna gelebilmesi için patlamanın merkezinden 3 milyon km/saat gibi bir hızla hareket ediyor olması gerekirdi. Önce şüpheli nötron yıldızı diye tanımlanan yıldız NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi verileri ve Şili’de ESA’nın Çok Büyük Teleskop gözlemleriyle de nötron yıldızı olarak teyit edildi.

Dr. Banovetz, “Bu oldukça hızlı ve bir nötron yıldızının ne kadar hızlı hareket edebileceğini düşündüğümüzün en uç noktasında. Daha yeni araştırmalar, nesnenin aslında süpernova patlamasıyla birlikte hayatta kalan nötron yıldızı olup olmadığını sorguluyor.”

“Bu, potansiyel olarak aydınlatılmış olan kompakt bir süpernova ejektası kümesidir ve sonuçlarımız genellikle bu sonucu desteklemektedir. Çalışmamız gizemi çözmüyor, ancak aday nötron yıldızının hızına ilişkin bir tahmin veriyor” dedi.

Gökbilimciler, “Hubble görüntülerinin yeni bir çağı, 1Ç 0102.2-7219 anlayışımızı genişletecektir. Bu tür görüntüler, doğru hareket konusundaki belirsizlikleri artıracak, potansiyel yavaşlamayı tahmin edecek ve genişleme merkezini ve patlama yaşını daha da sınırlandıracak çok dönemli analizi mümkün kılacaktır.”

“Bu da, 1E 0102.2-7219’un optik düğümlerinin homolog olmayan genişlemesinin, orijinal süpernova patlama dalgasının homojen olmayan yıldız çevresi materyali ile etkileşiminden kaynaklandığı sonucumuzu test edecektir” dediler.