Şimdi Bir Kara Delik Gördük, Gelecekteki Fotoğrafları Nasıl Görünebilir?

İlk görüntü çarpıcıydı. Sonraki resimler beş kat daha iyi görünebilir.

Kara deliğin ilk fotoğrafı hayal ediliyordu gerçek oldu. Şimdi bilim insanları için bir sonraki zorluk geliyor: Einstein’ın Genel Görelilik Teorisini test edebileceklerini umarak daha iyi, daha net fotoğraflar çekmek. Oraya varmak için, gezegen üzerinde kara delikler arayan iki veya üç uydu istiyorlar.

Bilim insanları, bu projeye Event Horizon Imager (EHI) diyorlar. Radboud Üniversitesi’nden astrofizikçi Freek Roelofs, “Dünyada, Horizon Teleskobu’nda (EHT) (kara deliğin ilk görüntüsünü yakalayan konsorsiyum) olduğu gibi kalıcı radyo teleskoplar yerine uyduları kullanmanın pek çok avantajı var.”

Roelofs, “Uzayda, daha yüksek radyo frekanslarında gözlemler yapabilirsiniz, çünkü Dünya’dan bunlar atmosfer tarafından filtrelenir. Uzaydaki teleskoplar arasındaki mesafeler de daha büyük. Bu, ileriye doğru büyük bir adım atmamıza izin veriyor. EHT ile mümkün olanın beş katından daha fazla çözünürlükte fotoğraf çekebileceğiz” diyor.

varsayımsal kara delik resimler

EHI uydu sistemi ile daha net karadelik fotoğrafları neye benzeyebilir.

Orijinal kara delik fotoğrafları, radyo uydularının yıllar önce yaptığı gibi, kara deliklerin var olduğunu kanıtlarken, bilim insanları ayrıntılara dalmaya istekliydiler. En küçük beklenmedik keşiflerin bile kozmik yansımaları olabilir.

Radyo Astronomi Profesörü Heino Falcke yaptığı açıklamada, “Uyduların yeryüzünde hareket etmesi gerçeği önemli avantajlar sağlıyor. Onlarla birlikte, kara deliklerin gerçek ayrıntılarını görmek için mükemmel görüntülere sahip olabilirsiniz. Einstein’ın teorisinden küçük sapmalar meydana gelirse, onları görebilmeliyiz” diyor.

EHI’yi öneren bilim insanları, her biri orijinal kara delik resminin evi olan Messier 87 olarak bilinen galaksinin merkezindeki delikten daha küçük olan beş özel kara deliğe sahiptir. EHI sistemi, Samanyolu’nun merkezinde M87 veya Sagittarius A’daki (Yay) gibi daha büyük kara delikleri yakalayabilecek ve aynı zamanda daha küçük kara deliklere bakabilecek.

Elbette, bir kara deliğin ilk görüntüsünü yakalamak için dünya genelinde uzun yıllar süren çalışma ve işbirliği gerekiyordu. İkinci bir fotoğraf çekme sistemi de uzun zaman alacaktır. Roelofs, “Simülasyonlar bilimsel açıdan umut verici görünüyor, ancak teknik düzeyde üstesinden gelinmesi zor,” diyor. Bilim insanları, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ile birlikte çalışarak öne sürülen fikirlerin mümkün olacağından emin görünmekteler.

ESA / ESTEC’te de çalışan Radboud Radyo Laboratuarı’ndan bir araştırmacı olan Volodymyr Kudriashov’a göre, “Konsept, uyduların konumunu ve hızını çok doğru bir şekilde tespit edebilmenizi gerektiriyor. Ama projenin uygulanabilir olduğuna gerçekten inanıyoruz” diyor. En büyük zorluklardan biri uydular arasında veri paylaşımı olabilir. Kudriashov, “EHT ile veri içeren sabit diskler işlem merkezine uçakla taşınır. Bu elbette uzayda mümkün değil” diyor

Bu nedenle, ekip, dünya üzerinde çalışmaya devam etmeden önce gemide kısmen işlenmiş veriler bulunan bir lazer bağlantısı öneriyor. Bu sistem Avrupa Veri Röle Sistemi tarafından Dünya gözlem uydularını izlemek için kullanılan lazer bağlantılarına benzer olacak. Kudriashov’a, göre “Uzayda zaten lazer bağlantıları var.”

EHT’den elde edilen verilere dayanmak isteyen bilim insanları aynı zamanda, ikonik görüntü için birlikte çalışan sekiz güçlü teleskopla birleştirilen yörüngeli teleskoplarla hibrit bir sistemin de çalışabileceğini söylüyor. Falcke, “Bunun gibi bir melezin kullanılması, bir kara deliğin hareketli görüntülerini yaratma olasılığını sağlayabilir ve daha fazla ve aynı zamanda daha zayıf kaynakları da gözlemleyebilirsiniz” diyor.

Önceki İçerikGelecek On Yılın En Büyük 15 Uzay Misyonu…
Sonraki İçerikAntimadde Klasik Çift Yarık Deneyinde Normal Madde Gibi Davranıyor…