Tau Boötes b sisteminin bu sanatsal sunumunda, görünmez manyetik alanı temsil eden çizgiler, sıcak Jüpiter gezegenini güneş rüzgârından korurken gösteriliyor.

Cornell Üniversitesinden araştırmacı Jake D. Turner, “Radyo dünyasında bir dış gezegeni tespit etmenin ilk ipuçlarından birini sunuyoruz. Sinyal, bir ikili yıldız ve bir öte gezegen içeren Tau Boötes sisteminden geliyor. Gezegenin kendisi tarafından üretilen bir emisyon gözlüyoruz. Bu durum, radyo sinyalinin gücünden ve kutuplaşmasından ve gezegenin manyetik alanından, kurgulanan teorik tahminlerle uyumludur” dedi.

Ekipten astrofizikçi Ray Jayawardhana, “Takip gözlemleri ile doğrulanırsa, bu radyo tespiti dış gezegenlerde yeni bir pencere açıyor ve bize onlarca ışık yılı uzaktaki yabancı dünyaları incelememiz için yeni bir yol sağlıyor” dedi.

Turner ve meslektaşları, Hollanda’daki bir radyo teleskop olan Low Frequency Array’i (LOFAR) kullanarak, kendi güneşine çok yakın, gaz halindeki dev bir gezegen olan sözde sıcak Jüpiter’i barındıran bir yıldız sisteminden gelen emisyon patlamalarını ortaya çıkardılar.

Grup ayrıca 55 Cancri (Yengeç takımyıldızında) ve Upsilon Andromeda sistemlerinde diğer potansiyel gezegen dışı radyo emisyon adaylarını da gözlemledi. Yalnızca Tau Boötes öte gezegen sistemi – yaklaşık 51 ışık yılı uzaklıkta – önemli bir radyo imzası, gezegenin manyetik alanında benzersiz bir potansiyel pencere sergiledi.

Cornell Üniversitesi Carl Sagan Enstitüsü üyesi Turner, “bir öte gezegenin manyetik alanını gözlemlemek, astronomların bir gezegenin iç ve atmosferik özelliklerini ve yıldız-gezegen etkileşimlerinin fiziğini deşifre etmelerine yardımcı olur” dedi.

Dünyanın manyetik alanı onu güneş rüzgarı tehlikelerinden koruyarak gezegeni yaşanabilir kılıyor. Turner, “Dünya benzeri öte gezegenlerin manyetik alanı olası yaşanabilirliklerine katkıda bulunabilir, kendi atmosferlerini güneş rüzgarı ve kozmik ışınlardan koruyarak ve ayrıca gezegeni atmosfer kaybından koruyarak bunu yapabilir” dedi.

İki yıl önce Turner ve arkadaşları, Jüpiter’in radyo emisyonu imzasını incelemiş ve bu emisyonları, uzaktaki bir Jüpiter benzeri öte gezegenden olası imzaları taklit edecek şekilde ölçeklendirmişti. Bu sonuçlar, 40 ila 100 ışık yılı uzaklıktaki öte gezegenlerden gelecek olan radyo emisyonlarını aramak için şablon haline geldi.

Araştırmacılar, yaklaşık 100 saatlik radyo gözlemlerini inceledikten sonra Tau Boötes’te beklenen sıcak Jüpiter imzasını bulabildiler. Turner, “Bu tür bir tespitin neye benzediğini kendi Jüpiter’imizden öğrendik. Aramaya gittik ve bulduk ”diye açıkladı.