Yıldız parlamalarını (stellar flares) ve öte gezegenleri anlamak için güneşi bir yıldız olarak incelemek
Yeni araştırmalar, güneş lekelerinin ve diğer aktif bölgelerin genel güneş emisyonlarını değiştirebileceğini gösteriyor. Güneş lekeleri, bazı güneş etkinliklerinin azalmasına ve bazılarının artmasına neden olur; Değişikliklerin zamanlaması da farklı ışınım türleri arasında değişiklik gösterir. Bu bilgi, gökbilimcilerin yıldızların koşullarını karakterize etmelerine yardımcı olur ve bu yıldızların etrafındaki dış gezegenleri bulmak için de önemli çıkarımlara sahiptir.
Japonya Havacılık ve Uzay Araştırma Ajansı’nda Shin Toriumi liderliğindeki uluslararası bir araştırma ekibi, “Hinode” ve “Dinamik Güneş Gözlemevi (SDO)” dahil olmak üzere bir uydu filosu tarafından gözlemlenen farklı emisyon türlerini incelediler. Amaç: Diğer yıldızlar gibi uzaktan bakıldığında Güneş’in nasıl görüneceğini görmek ve Güneş’i uzaktaki tek bir ışık noktası olarak gözlemlemek.
Ekip, güneş lekeleri gibi özelliklerin genel resmi nasıl değiştirdiğini araştırdı. Bir güneş lekesi, Güneş’in bize bakan tarafının ortasına yakın olduğunda, görünür ışığın toplam miktarının azalmasına neden olduğunu buldular. Aksine, güneş lekeleri Güneş’in kenarına yakın olduğunda, toplam görünür ışık parlar, çünkü bu bakış açısında, güneş lekelerini çevreleyen fakula olarak bilinen parlak alanlı yapılar karanlık merkezlere göre daha görünürdür.
Ayrıca güneş yüzeyinin üzerindeki güneşin atmosferi diyebileceğimiz korona tabakasında üretilen X-ışınları, güneş lekeleri olduğu dönemlerde normal göründüklerinden daha parlak daha şiddetli olarak gözlenir. Güneş lekelerinin üzerinde uzanan koronal halkalar güneşin etkinlik durumuna göre manyetik olarak ısınır ve o bölgede parlaklık artışına neden olur, bu nedenle bu parlaklaşma, güneş lekesinin kendisi görünmeden önce ortaya çıkar ve güneş lekesi görüş alanından çıktıktan sonra bile devam eder.
Genel güneş emisyonlarındaki değişiklikler ve bunların zamanlamaları, Güneş’in yüzeyindeki özelliklerin konumu ve yapısı hakkında bilgi taşıdığından, gökbilimciler buradan yıldız lekeleri ve manyetik alanlar gibi diğer yıldızların yüzey özelliklerini çıkarmayı umuyorlar. Bu, gökbilimcilerin bir dış gezegenin gölgesinin neden olduğu kararmayı daha iyi tanımalarına yardımcı olacaktır. Böylece, yıldız lekelerinin etkileri hakkında daha iyi bilgi sahibi olarak, dış gezegenlerin yarıçapları ve yörüngeleri gibi parametreleri daha doğru bir şekilde tahmin edebiliriz.
Güneş ile ilgili derinlemesine araştırmalar ilerledikçe, atmosferik ısınma, güneş patlamaları ve çeşitli enerjetik püskürmelerin ayrıntılı mekanizmalarının daha iyi anlaşılması sağlanacaktır. Toriumi, “Bu amaçla, Japonya tarafından ABD ve Avrupalı ortaklarla yakın işbirliği içinde geliştirilen yeni nesil güneş gözlem uydusu Solar-C (EUVST), kromosferi, geçiş bölgesini araştıran emisyonlarda Güneşi gözlemlemeyi hedefliyor” diyor.
