2019’da New Mexico’daki White Sands Missile Range’den (WSMR) fırlatılan küçük bir sondaj roketi şimdi güneşin farklı katmanlarını anlamamıza yardımcı oluyor. Bu katmanları kontrol eden manyetik alanların haritalanması, bilim insanlarının uydular ve Dünya’daki diğer teknolojiler için tehlikeli olabilecek güneş patlamalarını tahmin etmesine olanak sağlayabilecek.

Güneşin yüzeyi olarak düşündüğümüz şey, onlarca yıldır detaylı olarak incelenen, ışıkküre  adı verilen bir tabakadır. Güneş atmosferinde ışıkkürenin (fotosfer) üzerindeki katman olan kromosfer (renkküre) çıplak gözle görülebilir ve bu da incelemeyi çok daha zor hale getirir.

NASA’nın Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nden David McKenzie ve meslektaşları, kromosferdeki manyetik alanları ilk kez ayrıntılı olarak ölçmek için Kromosferik Katman Spektropolarimetre-2 (CLASP-2) adı verilen sondaj roketini kullandılar. Bu çalışmanın önemli olmasının nedeni buradaki manyetik alanların güneş patlamalarına ve güneşte ısı ve enerji transferine yakından bağlı olmasıyla ilgisidir.

Şu anda, güneş patlamalarının tam saatini tahmin etmek genellikle imkansızdır. McKenzie, “Güneşin herhangi bir görüntüsünü işaret edebilir ve hangi bölgelerin dolu, hangilerinin dolu olmadığını söyleyebilirim, ancak bu tetiğin ne zaman çekileceğini size söyleyemem. Bu tetikleyici, her ne ise, sırrı muhtemelen kromosferdeki manyetik alanlarda yatıyor” diyor.

Güneş şimdilik epeyce sessiz, bu da gelecekte tehlikeli güneş fırtınaları olacak anlamına gelebilir. Araştırmacılar, Güneşin manyetik alan gücünün katmanların sınırları boyunca büyük ölçüde değiştiği, güneşin katmanları arasındaki sınırların düşündüğümüzden daha az pürüzsüz olduğunu buldular.

McKenzie, bunu bir çim tarlasının yüksekliğini ayırt etmeye çalışmakla karşılaştırıyor. Ona göre: “çok uzaklardan, tarlanın yüzeyi açıkça aynı seviyede gibi görünebilir, ancak yaklaştıkça, tek tek çim bıçaklarının yüksekliklerindeki farklılıklar daha net hale gelir.” Bu yapıları anlamamız, güneşin atmosferindeki, en dıştaki kısmın yani koronanın (taç küre) bize, neden yüzlerce kez güneşin yüzeyinden daha sıcak olduğunu çözmemiz demektir.

McKenzie, “Güneşin o kadar ateşli olmaya hakkı yok ama yine de öyle. Bunun manyetik alanlardan kaynaklandığından oldukça eminiz, çünkü en fazla ısıyı en çok manyetik alanların olduğu yerlerde görüyoruz, ancak bunun nasıl olduğunu gerçekten bilmiyoruz” diyor.