James Webb Uzay Teleskopu (JWST), Yaratılış Sütunlarının ürkütücü görüntüsünü yakaladı
JWST’nin MIRI cihazı tarafından çekilen unutulmaz eşsiz bir görüntü, orta kızılötesi ışıkta bakıldığında sütunlarda görülen bol tozu vurguluyor.
Yaklaşık 7 bin ışık yılı uzaklıktaki Kartal Bulutsusunda (M16) bulunan, Yaratılış Sütunları, kozmosun birçok harikasından biridir. JWST, binlerce yıldızın görünüşte yok olmasına neden olan Yaratılış Sütunlarının en son görüntüsünü yayınladığında bir başka gizemli olay daha ortaya çıktı.
Bu yıldızların kaybolması eyleminin anlaşılması, JWST’nin Yaratılış Sütunlarını yuvası olarak adlandıran birçok gaz ve toz katmanına özellikle duyarlı olan orta kızılötesi enstrümanı (MIRI) sayesinde mümkün oldu.
Gökbilimciler, Kartal Bulutsusundaki “Yaratılış Sütunları”nın daha modern görüntülerini orijinal 1995 çekimiyle karşılaştırarak, ünlü yıldız doğumevinin gözlerinin önünde buharlaştığına tanık oldular.
Sütunların bu eşsiz görüntüsünde pek çok yıldızı göremeseniz de, onlar oradalar. Sadece yıldızlar tipik olarak orta kızılötesi dalga boylarında çok fazla ışık yaymazlar, bunun yerine esas olarak morötesi, görünür ve yakın kızılötesi ışıkta parlarlar.
Örneğin, JWST, sütunlar içinde oluşan sayısız kırmızı yıldızı ortaya çıkaran Yakın Kızılötesi Kamerasını (NIRCam) kullanarak Yaratılış Sütunlarının yakın zamanda çekilmiş bir başka görüntüsünü de yakaladı.
Gökbilimciler, JWST’nin MIRI cihazıyla Yaratılış Sütunlarını görüntüleyerek, bu bölgede tam olarak ne kadar toz olduğunu ve bu tozun neden yapıldığını tam olarak bulmayı hedefliyor.
Orta kızılötesi ışık pek çok yıldızı ortaya çıkarmayabilir, ancak yoğun gaz ve toz bölgelerinin maskesini düşürmede harikadır. Üstten ikinci görüntünün üst kısmına doğru olan kırmızı bölgeler, toz bulutlarının nispeten dağınık olduğu alanlardır. Bu arada, mavi-gri sütunlar çok yoğun toz bölgeleridir ve en soğuk ve en yoğun alanlar en karanlık görünür.
Bilim insanları zaten Yaratılış Sütunlarının oldukça iyi modellerine sahip olsalar da, yapılarını ve bileşimlerini daha kesin bir şekilde belirleyerek, bu tozlu bulutların kozmosa patlamaya hazır olana kadar yeni doğan yıldızları nasıl kuluçkaya yatırdığını daha iyi anlayacaklarını düşünüyorlar.
