1960’da, Stanford radyofizikçisi Ronald Bracewell ilk olarak “üstün galaktik toplulukların”, ki dünyadakiler de dahil olmak üzere diğer yaşam formlarını gözlemlemek, izlemek ve hatta belki de iletişim kurmak için uzayda “hipotetik duygular” olarak özerk yıldızlararası sondalar dağıtabileceği fikrini önerdi . .
Benford makalesinde “Yakınlarda bulunan bir sondayla, medeniyetimiz onu bulabilecek teknolojiyi geliştirirken ve bir kez temasa geçildiğinde gerçek zamanlı olarak bir konuşma yapılabilir. Bu arada, uzun süredir rutin olarak biyosferimiz ve medeniyetimiz hakkında rapor veriyor olabilir” diye açıklıyor.
Ancak, onlarca yıllık Bracewell sondaları kavramı, daha sonraları araştırılmış ve bilim kurgu tarafından ele alınmış olsa da – en önemlisi 2001’deki ürkütücü monolit olarak : A Space Odyssey – böyle robot nöbetçilerin varlığına dair hiçbir kanıt bulunamamıştır.
Şimdi, Benford, Güneş Sistemi’mizde uzaylı yapımı “lurkerlerin” her zaman dikkatli bir sessizlik içinde bizi gözlemlemek üzere yerleştirilebilecekleri ideal bir yer önerdi. Yeni makalesinde, fizikçi bu kadar gizli, uzun ömürlü robot avukatların, eşlik etmelerini koorbital (ortak yörüngede) nesneler olarak adlandırılan, Dünya’ya yakın kayalık cisimler (NEO) sınıfına yerleştirmek için iyi bir fikir olacağına işaret etmekte.
Adlarından da anlaşılacağı gibi, Dünya’nın bu yarı-uyduları, Dünya’nın kendi yörünge düzenine benzeyen Güneş’in etrafında yörüngesel döngüler uygularlar ve bunu Dünya’ya yakın bir yerde, Güneş’e ek olarak kendi gezegenimize bağlanırlar. Gökbilimciler tarafından bu tür nesnelerin çok az bir kısmı bulunabilmiştir. Örneğin 2016 HO3, Dünya’ya en yakın bilinen, NASA tarafından “Dünya’nın sürekli arkadaşı” olarak tanımlanan küçük bir asteroittir.
NEO araştırmacısı Paul Chodas, 2016 yılında “2016 HO3 gezegenimizin etrafında dönüyor, ama ikimiz de Güneşin etrafında dolaştığımızdan çok uzaklaşmıyor. Aslında, bu küçük göktaşı Dünya ile küçük bir dansta yakalandı” demişti.
Ancak, Koorbital nesnelerin Dünya’nın dans ortaklarından çok daha fazlası olabileceği, Benford’un önerdiği gibi, sürekli yörünge yakınlıklarından dolayı, bu yakın uzay kayaları, bizi takip etmek isteyen robotik sondalar için en uygun avantaj noktasını sunabilir. “Bu Dünya’ya yakın nesneler, dünyamızı güvenli bir doğal nesneden izlemek için ideal bir yol sunuyor. Bu, bir ET’nın (dış dünyalı) ihtiyaç duyabileceği kaynakları sağlar: malzemeler, sağlam bir çapa ve gizlenmedir.”
Bu olasılıktan dolayı – ve eşgüdümlerin gerçekten Dünya’ya çok yakın olmasından dolayı – fizikçi, onları araştırmanın SETI gökbilimciler için bir öncelik olması gerektiğini savunuyor. Benford , “Onları hem elektromanyetik spektrum ve gezegen radarında gözlemleyerek hem de sondalarla ziyaret ederek gözlemlemeye doğru ilerlemeliyiz” diyor .
Uzaylı nöbetçi bulma ihtimalinin yanı sıra, diğer bilimsel nedenlerle de mantıklı gelebilecek bir durum – özellikle 20’den az keşfedilmiş olan koorbital nesneler hakkında çok az şey biliyoruz. Çin, 2016 HO3’ten örneklerin ziyaret edilmesini ve toplanmasını içerecek 10 yıllık bir misyon başlatmayı planladığını duyurdu : Dünya’nın sürekli bir arkadaşı hakkında komik (veya yabancı) bir şey varsa yakından bakmak için mükemmel bir fırsat. Fakat bir göz atmanın maliyeti çok azsa, neden olmasın? ET’yi bulamazsak bile, ilgi çekici bir şey bulabiliriz.
